Matt Kahn heeft zo´n mooie speech gegeven over perfectionisme, perfectie, ik moet het met je delen.
Hier komt mijn vrije interpretatie:
Perfectie, perfectionisme, staat meestal voor een gevecht van jewelste. Als invoelend wezen dat heeft gemerkt dat bepaald gedrag niet loont, je bent genegeerd of aangevallen, probeer je een perfect mens te worden in de ogen van de maatschappij. Je vergelijkt jezelf met al je eigenaardigheden continue met een ander en streeft zodat je er mag zijn.
Dat is hard werken.
Maar weet je dan niet dat je van geboorte al perfect bent. Je bent uniek, er is niemand zoals jij, waarom zouden we dan slechte kopieën van mensen om ons heen willen zijn. In je uitzonderlijkheid ben je perfect. Al je gekkigheden zijn perfect uniek. Koester je apartheid en heb de moed om buiten de boot te vallen zodat je in ieder geval geen roetlaag om je eigen Licht heen poetst.
Je denkt natuurlijk dat je nog niet perfect bent, je hebt namelijk nog in gedachten om altijd en eeuwig het Licht om je heen te verspreiden door positieve gedachten, woorden en handelingen. Denk dan aan baby Batman die weet dat hij de wereld gaat redden maar nu nog niet eens kan lopen. Ondertussen is hij perfect. Al denkt hij hele nare dingen over zijn ouders en poept hij nog in zijn broek. De waarheid is dat hij perfect is, precies waar hij is.
Hoe is het om te weten dat God en de engelen jou in al je perfectie liefhebben en dat zij het allemaal zien en de enige die het niet doorheeft jijzelf bent?
Heb het lef om jezelf te omarmen in je perfectie, sta er bij stil. Hoe groter jij je licht maakt hoe meer je uitstraalt naar de wereld. Alleen narcisten vragen zichzelf niet af of ze narcistisch zijn. Elk ongeloof en wantrouwen is perfectie in het moment van de ervaring.
Mag je uitrusten in je perfectie.
Reactie schrijven